اگر تنها تر از آن تک درختی که رسته در کویر خشک و بی آب
اگر از وحشت تنهایی و درد نمی آید به چشم خسته ات خواب
اگر در این جهان پر هیاهو تو را حتی به سر یک سایبان نیست
به هر خاری مبند امید زیرا پناهی جز خدای مهربان نیست